W sierpniu rozpoczynamy ochronę jabłek przed chorobami przechowalniczymi...

Rzepak jest jedną z najważniejszych upraw. O jej popularności decydują nie tylko względy ekonomiczne, ale także duża wartość przedplonowa, która poprawia strukturę gleby. Rzepak, posiadając bardzo silny system korzeniowy, którym głęboko spulchnia glebę, pobiera składniki pokarmowe z głębszych jej warstw i wbudowuje w swoje tkanki. Duża ich część zostaje później na polu w postaci resztek pożniwnych, wzbogacając glebę w próchnicę. Rzepak, pozostając na polu od wschodów, aż do zbioru, przez niemal cały rok, chroni glebę przed erozją. Uprawa tej rośliny, wpływa korzystnie zarówno na strukturę, jak i na żyzność gleby.

Fiołek polny niełatwo się poddawał herbicydom w rzepaku ozimym-teraz znaleziono na niego sposób!

 

Potencjał plonotwórczy odmian rzepaku jest duży i trudny do wykorzystania. Szczególnie w łanach zachwaszczonych zdolności plonotwórcze rzepaku nie są wykorzystane w sposób w jaki gwarantuje to ich potencjał genetyczny. Chwasty ograniczają przestrzeń życiową roślinom rzepaku, pobierają z gleby azot i inne składniki mineralne oraz utrudniają ich dostępność dla roślin.

Podstawowym dokumentem strategicznym w zakresie ochrony środowiska jest 6 EAP -Szósty Program Działań na Rzecz Środowiska. Konsekwencją przyjęcia tego programu przez Parlament Europejski i Radę Europy, a w szczególności jego trzeciego priorytetu - "Środowisko naturalne i zdrowie", jest opracowanie Strategii Tematycznej. Strategia Tematyczna w Sprawie Zrównoważonego Stosowania Pestycydów - Dokument COM(2006)372 z dnia 12.07.2006 r. za główny cel uznaje zwiększenie poziomu ochrony środowiska naturalnego i zdrowia ludzi przez minimalizację ryzyka związanego ze stosowaniem środków ochrony roślin. Strategia podaje cele szczegółowe, które mają umożliwić osiągnięcie celu głównego.

Zdecydowana większość patogenów porażających zboża wymaga do swojego rozwoju wysokiej wilgotność powietrza i gleby, czemu sprzyjają intensywne opady deszczu. Mają one również swoje minimalne wymagania temperaturowe. Systematyczna lustracja plantacji oraz dobra znajomość biologii patogenów w wielu przypadkach umożliwia znaczne ograniczenie ilość wykonywanych zabiegów, głównie dzięki szybkiemu rozpoczęciu ochrony i doborze właściwych środków.

Postępująca dewastacja i degradacja środowiska naturalnego, obawy o wyczerpanie zasobów paliw kopalnych, powodują zainteresowanie alternatywnymi źródłami energii. Coraz większą popularnością w krajach europejskich cieszą się uprawy roślin energetycznych stanowiących surowiec do produkcji paliw o zerowym bilansie dwutlenku węgla. Czy można na nich zarobić?

Od kilkunastu lat temat pozyskiwania energii pochodzących z odnawialnych źródeł, stał się bardzo głośny. Przyczyn zaciekawienia alternatywnymi metodami uzyskiwania biomasy, czyli masy organicznej wytwarzanej przez rośliny, przydatnej do wytwarzania energii cieplnej, jest wiele /spadek opłacalności tradycyjnych form produkcji rolniczej, restrukturyzacja polskiego rolnictwa, wzrost świadomości ekologicznej społeczeństwa, zmiany w prawodawstwie związane z dostosowaniem prawa polskiego do prawa obowiązującego w UE, wsparcie finansowe dla inwestycji proekologicznych udzielane przez UE/.

Plonowanie zbóż i rzepaku zależy od bardzo wielu czynników. Wysokość i jakość plonu determinowana jest m.in. wyborem odpowiedniej odmiany, warunkami siedliskowymi, glebowymi, przebiegiem pogody. Jednak największy wpływ na poziom plonowania ma odpowiednio prowadzona agrotechnika, uwzględniająca ochronę chemiczną roślin, zabiegi ograniczające osypywanie się nasion przed i w trakcie zbioru oraz nawożenie.

Jednym z istotnych problemów w uprawie rzepaku (zarówno ozimego, jak i jarego) jest nierównomierne jego dojrzewanie oraz pękanie łuszczyn, które jest przyczyną osypywania się ziarna przed zbiorem. Zjawisko to, występujące raz w większym, raz w mniejszym nasileniu (zależy to także od warunków pogodowych i podatności odmian), przyczynia się do uzyskiwania niższych - o kilka, a nawet kilkanaście procent - plonów.